Brak reanimacji. W jakich przypadkach to możliwe?

• Małgorzata Łaziuk
• /
• 27 listopada 2024

Brak reanimacji — kiedy?

W Polsce możliwość odmowy reanimacji lub ratowania życia nie jest regulowana przepisami prawa. Udzielenie pomocy w sytuacji zagrożenia życia jest obowiązkiem moralnym i prawnym. Istnieją jednak wyjątki oraz szczególne sytuacje, które umożliwiają odstąpienie od działań ratowniczych.

Pierwsza sytuacja, w której możliwe jest takie postępowanie — zaniechanie czynności to stwierdzenie tzw. uporczywej terapii. Zgodnie z wytycznymi medycznymi, lekarz może zadecydować o odstąpieniu od działań ratujących życie, jeśli uzna, że są one nieproporcjonalne do stanu pacjenta lub prowadzą wyłącznie do przedłużenia cierpienia. Takie decyzje podejmowane są w przypadku pacjentów w stanie terminalnym przez lekarza lub konsylium lekarskie.

Drugim przypadkiem jest sytuacja, gdy chory wyraźnie i świadomie wyraził swoją wolę dotycząca braku zgody na podejmowanie działań ratunkowych. W Polsce instytucja tzw. testamentu życia nie jest uregulowana prawnie, jednak zgodnie z zasadą autonomii pacjenta lekarze mają obowiązek respektować wyrażone wcześniej decyzje chorego, jeśli są one jasno udokumentowane i nie budzą wątpliwości co do autentyczności oraz świadomego charakteru zgody.

Dawca krwi — uprawnienia. Co się zmieni? Małgorzata Łaziuk

Bransoletki i inne akcesoria z napisem "DNR" (ang. Do Not Resuscitate, co oznacza "Nie Reanimować") są używane przez osoby, które wyrażają świadomą decyzję o odmowie podjęcia resuscytacji w przypadku zatrzymania akcji serca lub oddechu.

Ich celem jest szybkie poinformowanie personelu medycznego o decyzji osoby w sytuacji kryzysowej, kiedy nie ma możliwości bezpośredniego wyrażenia swojej woli. Bransoletki DNR są popularne w krajach, gdzie istnieją regulacje prawne umożliwiające taką formę dokumentowania decyzji.

W Polsce takie oznaczenia nie mają mocy prawnej, a decyzje dotyczące resuscytacji podejmuje lekarz w zgodzie z obowiązującymi przepisami i sytuacją kliniczną.

Co to kontakty ICE?

Kontakty ICE (ang. In Case of Emergency) to specjalne numery telefoniczne zapisane w telefonie komórkowym, które magą być wykorzystane w nagłych sytuacjach, gdy właściciel urządzenia nie jest w stanie samodzielnie udzielić potrzebnych informacji, na przykład w wyniku wypadku lub zasłabnięcia. Są one przeznaczone do szybkiego kontaktu z osobami, które mogą dostarczyć danych o stanie zdrowia, alergiach, przyjmowanych lekach lub innych istotnych kwestiach. 

Warto je posiadać, ponieważ w sytuacjach kryzysowych szybkie zdobycie informacji o poszkodowanym może być ważne. 

Aby takie numery były użyteczne, należy je wprowadzić w łatwo dostępnej formie. Najczęściej stosuje się zapis w książce telefonicznej, gdzie przed imieniem lub nazwiskiem kontaktu dodaje się skrót ICE, np. „ICE – Mama” lub „ICE – Jan Kowalski”. W wielu nowoczesnych telefonach istnieją również specjalne ustawienia umożliwiające dodanie informacji ICE bezpośrednio do ekranu blokady, co jest szczególnie przydatne, gdy urządzenie jest zabezpieczone hasłem. 

Transfuzja krwi. Co w przypadku odmowy?Małgorzata Łaziuk

Kontakty ICE nie muszą znajdować się wyłącznie w telefonie. Chociaż to najpopularniejsze rozwiązanie, istnieją również inne sposoby na ich przechowywanie. 

Alternatywą dla telefonu jest zapisanie danych kontaktowych na specjalnej karcie ICE, którą można nosić w portfelu, w kieszeni lub przy dokumentach. Są przydatne wtedy, gdy istnieje ryzyko, że telefon może być niedostępny lub uszkodzony, np. w wyniku wypadku. Na rynku dostępne są również bransoletki lub zawieszki medyczne, które oprócz informacji ICE zawierają dane o stanie zdrowia, alergiach czy przyjmowanych lekach.

Warto jednak nadmienić, że wyżej wspomniane produkty traktowane są z dozą wątpliwości — jeśli na przykład ktoś posiada bransoletkę z grupą krwi, czy inne przedmioty z nazwami chorób, może to naprowadzić ratowników, czy lekarzy, ale nie jest traktowane ze stuprocentową pewnością — po dotarciu do szpitala i tak przeprowadzane są badania potwierdzające.

Niezależnie od wybranej metody, kluczowe jest, aby dane były aktualne i odpowiednio oznaczone, by osoby udzielające pomocy mogły je łatwo znaleźć. To prosty sposób na zwiększenie bezpieczeństwa.

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami prawnymi, zapraszamy do naszego serwisu ponownie!
Jeżeli podobał Ci się artykuł podziel się z innymi udostępniając go w mediach społecznościowych - poniżej masz szybkie linki do udostępnień.